Bugün herkesin bildiği gibi dünyada en yüksek nüfuslu ve devletsiz millet, Kürtler’dir. Eğer Kürtler yüzyıllardır devlet kuramamışlar ise savaşmadıklarından değil, millii güçlü bir orduya sahip olamadıklarındandır.
Güney Kürdistan peşmergelerin milli bir orduya dönüşememesinin bugüne kadar nedenleri vardı.
Birincisi; Kürtler dağlarda savaşırken her partinin kendi peşmergeleri bulunuyordu ve bu doğal birşeydi. Bir parti işgalci rejime karşı savaşmak istiyorsa bunun için savaşçı gerekiyordu.
Ama 1991 Ayaklanması’ndan (Raperin) sonra da bu durum devam etti. Partiler arasındaki güvensizlik peşmergelerin birleşip, milli bir orduya dönüşmesini engelledi.
Ancak Kürdistan devleti ilan edildiğinde bu ordusuz olamayacaktır.
İkincisi; IŞİD’le savaştan önce peşmergeler, yaklaşık 20 yıl savaşmamıştı. Bu dönemde Kürtler, Kürdistan Bölgesi’ne kimsenin saldıramayacağını, saldırsa bile Irak'ın bir parçası olarak Irak Ordu'sunun kendilerini savunacağını düşünüyordu.
Peşmerge Güçleri, milli bir ordu gücü yerine asayiş görevi yapan bir yapı olarak görüldü. Dahası, kutsal bir davanın koruyucu gücü gibi kabul edileceğine, bir iş sahası olarak görülmeye başlandı.
Ama tüm bunlara rağmen savaşta Irak Ordusu ile temel fark, peşmergelerdeki güçlü yurtseverlik duygusudur.
Bu kadar ekonomik sıkıntıya ve politik sorunlara rağmen cephelerdeki diriliğin yegane sebebi budur.
Ben birçok güçle birlikte savaştım ve gördüm ki peşmergelerin cesareti, fedakarlığı takdire şayan ve eşsizdir.
Bir peşmergenin, evdeki bir çuval bulgurunu satıp, taksi parasını ödeyerek cephedeki görevine zamanında döndüğünü kendi gözlerimle gördüm.
Böyle yurtsever bir peşmergeyi düşmanın yenmesi mümkün değildir.
Üçüncüsü; bu yurtsever duyguların Kürt sermaye kesimleri için söylemek mümkün değildir.
Kürdistan’da para kazanan ama peşmergelerin maneviyatını bozmayı da bir görev olarak görenler eğer yöneticilerden tepki görmüyorlarsa bu yönetimde de yurtsever duyguların yetersiz olduğu manasına gelir.
Kısacası Güney Kürdistan’da yoksul kesimlerde yurtseverlik oldukça yüksek iken, zengin kesimin önemli bir kesiminde bu “aptalık” olarak görülüyor.
Bunun için her kesimde milli bir seferberlik ruhu için Peşmerge Güçleri’ni destekleyen daha fazla ve güçlü adımlar atılmalıdır.
Can ve mal güvenliğinin garantisinin Peşmerge Güçleri olduğu altı çizile çizile tekrarlanmalıdır.
Bu çerçevede milli bir ordu olarak Peşmerge Güçleri yeniden düzenlenmelidir.
Sonraki yazımda ordunun eğitim, disiplin ve komuta yapısı üzerine görüşlerimi aktaracağım.
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın