Kürdistan, diyalog, çıkarlar, çekişmeler sonucu resmi ilişkiler, siyasi rekabetler ve partiler arasındaki anlaşmalarla kurulmadı. Kürdistan zorluklar içinde pak toprağa akıtılan kurbanların kanlarıyla kuruldu.
Bugünkü Kürdistan, kan akan derenin toprağa akarak dağ, vadi, cadde, şehir ve köyleri kırmızıya bulaması ve değerli insanların, ataların kemik ve etlerinin toprağa düşmesi ile ortaya çıktı. Kürt, Türkmen, Keldan, Asuri, Süryani, Ermeni, Hristiyan, Müslüman, Kakeyi, Ezdi, Zerdeşti, Sabii Mendayilerin kanı birbirine karıştı. Bu şekilde bugün anayasal bir statüsü olan vatanın her şeyden önce vicdani değerlerle kurulan bir statüsü vardı. Bir halkın kalkanı başı ve kanı olursa tüm dünya yıkılsa da o halk yıkılmaz.
Irak ordusunun 16 Eylül 1969’da askeri bir konvoyunun köyün yakınında mayına çarpmasının ardından Abdulkerim komutan liderliğinde Keldani Katolik Hristiyan köyü “Êwrya”ya saldırmasının üzerinden yarım yüzyıl geçti.
Ewrya, Irak, Türkiye ve Suriye sınırları üçgeninin güneyinde yer alan beşinci köydür. Saldırıda sadece saklanarak kaçmayı başaran bir kaç kişi hariç bütün köylü küçük bir bahçede toplatıldı.
İlk başta şehid papaz Henna, Baas rejiminin askeri komutanı ile konuşmak isteyerek meseleyi anlatmaya çalıştı. Ancak komutan ona kaleşnikofu doğrultarak cevap verdi. O anda köyün muhtarı Xemo amcanın kızı Leyla öne atılarak komutanın elindeki kaleşnikofu almaya çalıştı. Komutan Leyla’yı itekleyerek yere düşürdükten sonra kaleşnikofla ateş ederek şehid etti. Böylece Leyla şehitler kervanının başını çekti.
Komutan sonrada papaz Henna’yı öldürdü. Sonrada askerler çocuk, kadın, yaşlı ve genç köylüleri din ve mezhep ayrımı yapmadan kurşuna dizdi. Diktatör rejim acıyı dağıtmada adaletliydi.
O dönem köy halkının çoğu toplu bir şekilde katledildi ve bir kısmı da baştan aşağıya kan içinde kalacak şekilde ağır bir şekilde yaralandı. Askerler bu arada sevdiği insanların cesetleri altında kalan yaralıları yakmak ya da dumanında boğmak için bağ, bahçe ve tarlaları ateşe vermeye başladı. Çavuş ve ekibi de köyü yakmaya ve talane etmeye başladı.
Şehitlerin cesetleri, vahşşi hayvan ve kuşlara yem olması için günlerce öldürüldükleri yıkık yerde bırakıldı. Daha sonra topluca gömüldüler. Yaralılar da asi olarak değerlendirerek hastanede tedavi olmalarına izin verilmedi.
“Ewrya” şehid bir Peşmerge’nin Yonan Hurmuz olarak tanımladığı köy. Ewrya ile ilgili, “Küçük köy Ewrya, Kürdistan toplumunun küçük bir minyatürü ve ulusal, dini ve mezhebi ortak yaşamın canlı ve güzel bir örneği. Köydeki insanların iyi ve kötü günlerde bir ailenin fertleri gibi sürdüğü yaşam çevredekilerin dikkatini celbetmiş. Köyün Müslüman sakinleri çocuklarını bir Hristiyanın kucağında sünnet ettirmekten çok hoşlanırdı” ifadelerini kullanmış.
Kürdistan halkından Kürt, Keldan, Asuri ve Süryanilerin hayatını kaybettiği Ewrya Katliamının üzerinden 51 yıl geçti. Halkımız Ewrya Katliamından sonra Sifo ve Sêmel bölgesindeki vahşi ve zorba teröristlerin elinden acılar çekti. Ewrya’dan sonra Enfal, Halepçe ve bir kaç katliam daha yaşandı. Kürdistan halkı özgürlüğün bedelini kanıyla ödedi.
Kürdistan, ortak çıkarlar üzerine kurulmuş bir vatan değil. Kürdistan kan, gözyaşı, ceset ve kemiklerin toprakla buluşması ile nesillerin vicdanları arasında bir dağ gibi kurulmuş. Şehitlerin kanı ile kurulan bir ülkenin direkleri sağlamdır ve düşmanların birleşenler arasındaki ortak dini yaşamı hedef alan planları karşısında hiçbir zaman çatlamaz.
Ne açlık, ne işkence, ne yalan, ne düşmanlık ve kin ve ne de çıkarlara dayalı engellerin hiçbirisi bizi ortak bir şekilde yaşadığımız acılardan bir damla bile uzaklaştıramaz. Yılların geçmesi ve durumların ile kişilerin değişmesi ile kanlı bir günden temelleri atılan vatanın temellleri sarsılmaz.
(Yazılar, yazarların görüşlerini yansıtmaktadır. Rûdaw Medya Grubu'nun kurumsal bakış açısıyla örtüşebilir ya da örtüşmeyebilir.)
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın