Mülteci çocuk kayıplara karıştı
Van (Rûdaw) – Van’da, belediyeye ait prefabrik evlerde kalan 16 yaşındaki Behnan Saidi isimli mülteci çocuktan 19 gündür haber alınamıyor.
İran’da yaşadığı sorunlardan dolayı 2009 yılında Kürdistan Bölgesi’nin Süleymani’ye kentine yerleşen 5 nüfuslu Saidi ailesi, bir süre Birleşmiş Milletler (BM) gözetimindeki kampta kaldı.
Daha sonra da bir Avrupa ülkesine gitmek için 2013’te Süleymaniye’den Van’a gelen aile, Van’daki BM Mülteciler Yüksek Komiserliği’ne sığındı.
Aile daha sonra belediye tarafından Özalp yolu üzerinde Kobanili mültecilerin de kaldığı prefabriklere yerleştirildi.
9 aydır prefabriklerde kalan baba Ali Saidi inşaat işlerinde, oğlu Behnan ise fırında ve internette çalışarak geçimini sağlıyordu.
Ancak ailenin en büyük çocuğu olan Behnan, 11 Haziran 2015 günü aniden ortadan kayboldu. Ailesi de, geçtiğimiz hafta, huzursuzluk çıkardıkları gerekçesiyle başka bir aileyle birlikte prefabriklerden çıkarıldı.
Rûdaw’a konuşan baba Ali Saidi, oğlunun aniden ortadan kaybolduğunu belirterek, şunları anlattı:
“Oğlum 11 Haziran günü saat 07.00’de evden çıktı, bir fırında çalışıyordu. Bir süre sonra fırın sahibi beni aradı, ‘Oğlun bugün niye gelmedi?’ diye sordu. Ben de aramaya çıktım, ama bir türlü bulamadım. Ertesi gün de emniyete gidip oğlumun fotoğraflarını ve eşkâlini verdim, ‘Kayboldu?’ dedim, bulunmasını istedim. O günden beri haber alamıyorum.”
Oğlu Behnan’ın bir süre İran’da tutuklu kaldığını ve yaşadıklarından dolayı psikolojik rahatsızlığı bulunduğunu da ifade eden Sadi, şöyle devam etti:
“Süleymaniye’de iken İran istihbaratı oğlumu kaçırıp, ‘örgü üyeliğinden’ 10,5 yıl ceza verdi. Para ödedik senet karşılığı bıraktılar. Sonra da buraya getirdik. Aniden ortadan kayboluyordu, psikolojisi bozulmuştu. Geçen yıl da bir gün boyunca yine kayboldu, Edremit’te bulduk. Tedavi için Ankara’ya götürmüştüm, düzelmişti, eskisi gibi değildi.”
Prefabriklerden çıkarıldıktan sonra 350 TL ödediği bir apartman dairesinin zemin katında kirada kaldığını ifade eden baba Saidi’nin en büyük isteği oğlunun bulunması.
“Yeter ki oğlum bulunsun aç kalalım” diyen baba Saidi, şunları söyledi:
“Eşim de guatr hastası, sık sık düşüp bayılıyor. Oğlum böyle kayıplara karıştı. Ben inşaatlarda çalışıyorum, iş varsa tabi çalışıyorum, onun dışında evde oturuyorum. Aslında aç da kalsam önemli değil, günlük ekmeğim olmasın, yeter ki oğlum bulunsun! Oğlum ve kızım elimde her gördüklerinde ağabeylerinin fotoğrafını alıp öpüyorlar, Civan ağabeyi için çok ağlıyor.”
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın