Okuma – yazması yok, 150 Kürtçe şiiri var

Van (Rûdaw) - Okuma-yazması olmayan ve yıllarca çobanlık yaparak geçimini sağlayan 74 yaşındaki Mehmet Babat, ezberindeki 150 Kürtçe şiirini yayınlatmak istiyor.

 

Şırnak’ın Uludere ilçesine bağlı Hilal köyünde 1940 yılında dünyaya gelen Mehmet Babat, 9 yaşında iken babasını kaybeder ve ailesini geçindirmek için küçük yaşlarda çobanlığa başler.

 

Bazen Güney Kürdistan’da, bazen de Türkiye tarafındaki köylerde yıllarca çobanlık yapan Babat, Rûdaw’a önce Mele Mistefa Barzani öncülüğündeki Kürt hareketinin dağılmasına tanıklık ettiğini anlattı.

 

Bu tanıklığa yıllar sonra Halepçe katliamı ve Saddam zulmünden kaçarak Türkiye’ye gelen Kürtler’in yaşadıklarının eklendiğini belirten Babat, şöyle dedi:

 

“1993 yılında da benim köyümü askerler boşalttı, sonra da yaktılar. O sırada başka bir yerde çobanlık yapıyordum, geldim, kül olmuş köyün kenarında oturup ağladım, elimden başka da bir şey gelmedi.”

 

Gördüklerinin ve yaşadıklarının kendisini şiire yönelttiğini belirten Babat, şunları anlattı:

 

“Halepçe’de kimyasaldan yanan insanların resimlerini gördüm; Irak’tan Şırnak’a perişan bir halde gelen ve yolda doğum yapan kadınları, aç perişan çocukları, soğuktan ve açlıktan ölen insanlarımızı gördüm. Kürtler’in dağılması, Mele Mistefa’nın vefatı, Qasimlo’nun şehit edilmesi bunların hepsi beni çok etkiledi. Okula gitmediğim için yazamadım, ama her bir olay ve kişi için de kafamda bir şiir yazdım.”

 

1994 yılından bu yana beyninde şiir tasarladığını söyleyen Babat, “20 yıldır unutmamak için sürekli tekrarlayıp duruyorum. Ama artık galiba daha fazla ezberimde tutamayacağım, çünkü yaşlandım” dedi.

 

Şiirlerini yayınlatmak istediğini belirten Babat, “Ezberimde 150 tane şiir var. Yazdırmam için şimdiye kadar yardımcı olan biri çıkmadı. Eğer biri bana yardımcı olursa, kitap yaparım, çocuklarımız okusun!” diye belirtti.