Documentari - Şanoyek jibîrkirî
Dibistana Xalidiye di sala 1931 de hate damezrandin, di destpêkê de beşek ji Dibistana Feyseliyê bû, paşê ji bo bibe dibistanek serbixwe.
Saloneke wê ya şanoyê hebû û bi rêkûpêk lîstik dihatin lîstin. Di sala 1942’an de Rafîq Çalak şanoya “Li ser Rêya Welat” derxist.
Ji destpêka salên 1960-an heya dawiya salên 1980-an, ew bi berdewamî cîhê pêşandanên şanoyê û çalakiyên din ên hunerî bû.
Saloneke bi kursiyên tijî huner, saloneke bi dîwarên ku ji bo serpêhatî û nûjeniyê diqîrin, tabloyeke sehneyê ku hîn jî dişibe lingên hunermendên Silêmaniyê.
Saloneke ku di nîvê salên 70-an de huner lê dihat kirin, niha hêdî hêdî nefesa xwe ya dawî di ber wêranbûnê de dikişîne.
Girîng kirina wan cihên ku dîroka hunera resen a Kurdî ne, diviyabû bibe serekîya projeyên Wezareta Rewşenbîrî, yan bi restorekirina wan ji bo berdewamkirina karê xwe yê hunerî yan jî veguhertina wan bo mûzexaneyên hunera hevdem.
Derhêner: Sirûşt Eberaş
Wêne: Mihemed Zana
Montaj: Sirûşt Eberaş û Mihemed Azad
2024
Saloneke wê ya şanoyê hebû û bi rêkûpêk lîstik dihatin lîstin. Di sala 1942’an de Rafîq Çalak şanoya “Li ser Rêya Welat” derxist.
Ji destpêka salên 1960-an heya dawiya salên 1980-an, ew bi berdewamî cîhê pêşandanên şanoyê û çalakiyên din ên hunerî bû.
Saloneke bi kursiyên tijî huner, saloneke bi dîwarên ku ji bo serpêhatî û nûjeniyê diqîrin, tabloyeke sehneyê ku hîn jî dişibe lingên hunermendên Silêmaniyê.
Saloneke ku di nîvê salên 70-an de huner lê dihat kirin, niha hêdî hêdî nefesa xwe ya dawî di ber wêranbûnê de dikişîne.
Girîng kirina wan cihên ku dîroka hunera resen a Kurdî ne, diviyabû bibe serekîya projeyên Wezareta Rewşenbîrî, yan bi restorekirina wan ji bo berdewamkirina karê xwe yê hunerî yan jî veguhertina wan bo mûzexaneyên hunera hevdem.
Derhêner: Sirûşt Eberaş
Wêne: Mihemed Zana
Montaj: Sirûşt Eberaş û Mihemed Azad
2024
Belav bike li ser